جايي براي واگفت هذيان‌ها

جمعه، آذر ۰۳، ۱۳۸۵

Dumb And Dumber

شما تا حالا يه احمق ديديد؟ اگه ديديد چطوري بوده؟ يا اگه نديديد فكر مي‌كنيد چطوريه؟ فكر مي‌كنيد اگه يكيشون رو ببينيد، يا اگه توي اتوبوس كنارتون بشينه بتونيد بشناسيدش؟يعني مثلا اگه من توي خيابون ازتون ساعت بپرسم چي بهم جواب مي‌ديد؟ ممكنه بگيد: «برو گمشو احمق عوضي»؟‏

اصلا به‌نظر شما من احمق‌ام؟‏

راستش تا حالا خيلي‌ها فكر كردن و مي‌كنن كه من احمق‌ام. البته من هميشه ادعاي اون‌ها رو رد و با اون مخالفت كردم، و به‌نظر خودم هم مجاز به مخالفت با اون بودم چون اين موضوعيه كه كاملا به من مربوط مي‌شه، پس لااقل در اين مورد دچار حماقتي نشدم.‏

و خوب اين رو هم بايد اضافه كنم كه هيچ كدوم از اون آدما حرف من رو قبول نكردن، و با پافشاري بر موضع خودشون اين‌طور دليل آوردن كه، من خيلي ساده‌لوح‌ يا در‌واقع زودباور‌ ام و با وجودي‌‌كه خودم اين موضوع رو مي‌دونم و بارها از اين نقطه ضعف [؟] ضربه خوردم، اما هيچ‌وقت سعي نكردم اين عيب [؟] رو برطرف كنم، و بنابراين من رو احمق دونستن يا مي‌دونن.‏

بايد اعتراف كنم كه نمي‌تونم اين حرفشون رو رد كنم، من زودباور ام، كافيه توي روز روشن با مشت بزنيد دندوناي من رو خورد كنيد و بعد بگيد: «عذر مي‌خوام دوست من، پام رفت روي پوست موز و اگه تو اينجا نبودي حتما زمين خورده بودم».‏

به نظر شما من نبايد همچين حرفي رو كه دركمال سادگي ادا شده باور كنم؟ اصلا چرا نبايد باور كنم؟ باور كردن يا نكردن من چيزي رو عوض مي‌كنه؟ به هرحال دندوناي من خوردشده. حالا اگه من فكر كنم دندونام در راه نجات يه آدم از زمين خوردن فنا شده بهتره يا اين‌كه قبول كنم هم يارو دندونام رو خورد كرده و هم خودم مزحكه شدم؟‏

... خيلي معذرت مي‌خوام، ساعت خدمتتون هست؟‏